Vogelvrouwtje 13

Tijdens onze vakantie in Noorwegen hield ik een soort dagboek bij op Polar Steps, dat uiteindelijk  ook weer een  soort van blog werd, maar dat terzijde. In dat dagboek maakte ik melding van een Scandinavisch vogeltje, de Noorse Roodvink, die ik daar zag in de bergen. Samen  met een andere vogel,  de Kramsvogel. Die laatste werd door ons ook wel de cameravogel genoemd vanwege het geluid dat ie maakt en waardoor je constant  het gevoel krijgt door de paparazzi achterna gezeten te worden. Voor een amateurvogelaar natuurlijk geweldig om eens wat andere vogels te spotten dan de boomklever of de groene specht. Mijn verrekijker kwam goed van pas. 

Thuisgekomen  was het weer "business as usual". Veel gekwetter en gefluit van onze eigen vogeltjes in de tuin. Toch hadden wij hier eerder ook een vreemde gast gespot. Voordat we op vakantie gingen, hield een ransuil zich in de bomen op. Dat deze vogel liep te snacken op ons buitenterrein  werd duidelijk toen logees een uilenbal vonden in het gebied waar we hem gesignaleerd hadden. Begrijp me niet verkeerd, een Ransuil is een prachtig wezen, met die kop die 180 graden kan  draaien, die starende ogen en dat statige voorkomen. Je bent direct geïntimideerd als je met deze vogelkoning wordt geconfronteerd en ik kan me voorstellen dat wanneer je kleiner bent dan hij, je volledig in paniek raakt. Wat we dus ook hoorden in de tuin. Tóóótààále vogelpaniek. Hoe dat klinkt? Nou, ik hoorde veel en hoog gekwetter, alsof er een waarschuwing in zat. Van alle kanten alsof vogels heen en weer vlogen om dit monster af te leiden. Mijn ambivalente gevoelens ten opzichte van deze uil, zo van: ik vind je mooi, maar je bent ook lelijk en je mag hier zijn,  maar dan eet je alleen muizen, van de vogels blijf je af en meer van dat soort verwarde gevoelens moest ik weer even plaatsen.

Zou ie er nog zijn? 

Nu heb ik bij dit stukje een tekening van de Noorse Roodvink geplaatst en heb ik het toch weer over die uil. Die zat me wat dwars, ja je bent vogelvrouwtje of je bent het niet. 

Dus ja, dat prachtige rode vogeltje spotte ik in de bergen van Noorwegen. Stel je voor, je ziet overwegend bruintinten om je heen en dan hipt daar ineens zo'n prachtige Noorse schone voorbij. Daar word je toch blij van?