Opgravingen

Rondom ons huis vinden er momenteel serieuze  opgravingen plaats. Wat begon met één hardnekkige  drol die maar niet wilde doorspoelen, eindigde in een toch wel indrukwekkende bouwput. De grondwerkzaamheden leverden een wirwar van leidingen op en wat we zagen was een middeleeuwse riolering en regenafwatering , die  via allerlei pijpconstructies alle kanten   op gingen.  

Uit het hol met deze technische bezienswaardigheden dook af en toe een hoofd op. Dat van mijn lief natuurlijk ,  die bezig leek te zijn  met de workout van zijn leven. Ik vluchtte daarop maar naar mijn werk, en hoopte dat het gat  opgelost zou zijn als ik weer thuiskwam. 

Dat ging natuurlijk niet één twee drie. Ik zag mijn technische man regelmatig in Rodin-stand aan tafel en daardoor liep de spanning op,  en was ik benieuwd of het hele gebeuren überhaupt nog  op iets van een afvoer zou gaan lijken. 

Maar ergens zo tussen de witte rook van het Vaticaan en de overwinning van Marianne  Vos op de een na laatste etappe van de Vuelta nam het vorm aan. Er waren nieuwe pijpen gelegd, die er zelfs voor mij, de non-techneut logisch uit zagen. Er waren houten constructies gemaakt om ze door heen te leiden en er lagen trottoirbandjes en tegels om alles te ondersteunen. Ik bood me aan als rioolhulp, om het gat te dichten. "Graag" zei mijn schat "maar eerst nog.." en toen volgde er een uiteenzetting van werkzaamheden waar ik helemaal duizelig van werd. Het was weekend, dus vluchtte ik maar snel naar mijn grasmaaier. 

To be continued