Mirakelvragen

Mijn jongste stiefkleindochter, ze is  tien jaar oud,  stelt regelmatig vragen als: " Wat is je lievelingspastelkleur?"  Of "Wat is je lievelingsonderwaterbeest?" Ik vind dat  erg  leuk, want ik hou van dit soort vragen. Je krijgt daardoor namelijk  een beter beeld van degene,  waar je de vraag aan stelt.  Deze lieve  10 jarige begrijpt dat heel goed. Over de algemene vraag "Wat is je lievelingsdier" denk je meestal minder lang na,  die vraag stelt namelijk iedereen al. Vaak  weet je dan  allang dat jouw favoriet een hamster of een cavia is. Maar over een dier van de zeebodem  moet je toch wel even langer nadenken. Plaatjes van onderzeebeesten passeren misschien wel in je hoofd, wellicht de foto's van een natuurboek van vroeger over de geheimen van de oceanen. Dit is in de meeste gevallen  dus  het moment, dat er iets in je hersenpan wordt geactiveerd . In de coachingswereld noemen  ze zulke vragen krachtige vragen. Vragen die wat denkwerk vermogen  en voor wat verschuiving zorgen in je bovenkamer. Ik denk dat die kleine 10 jarige smurf trouwens een hartstikke  goeie coach zou zijn. Ze zit vol met  van dit soort mirakelvragen. Zoals de vraag   "Wat zou je willen zijn, als je niet was wat je nu bent?" Ik ben er van overtuigd   dat dit soort  vragen je kinderbrein weer in werking zetten. Het brein, dat niet is beïnvloed door de volwassen wereld, die vol zit   met strenge  eisen en rare ideeën over wat goed is voor jou,  de opgegroeide mens. Het jeugdige  brein is namelijk nog  vol verwondering, met een open blik naar de wereld, zonder belemmeringen en gedachten die niet helpend zijn.

Ik pleit  hierbij dan ook voor meer mirakelvragen in onze samenleving,  te beginnen in onze eigen politiek.