The Duchess
"Boeien" hoor ik je denken " en dat is misschien wel de allerbeste reactie die er is, maar helaas voor jou, we gaan het er toch over hebben. Vooral omdat er mijns inziens iets heel raars gebeurde na de lancering van "Meghan with love".
Om het één en ander helder te krijgen wil ik eerst even naar het allereerste begin. Terug naar het moment waarop de roodharige prins uit Engeland trouwde met de gescheiden actrice van Afro amerikaanse afkomst. Wat op zijn minst al opmerkelijk was, want iedereen die "the Crown" heeft gezien weet hoe het afliep met prins Edward en Prinses Margret die beiden verliefd werden op iemand die al een huwelijk achter de rug had. De één koos voor de liefde en werd geen koning. De ander koos voor het prinsessenbestaan en moest de liefde laten gaan. Híj werd een outcast (al moet ik hier wel bij vermelden dat ie ook wel sympathiseerde met de nazi's) en zij dronk en rookte zich de dood in. Voor beiden gold: trouwen met iemand, die gescheiden is, dat doe je niet. Harry deed het wel en dat verschafte hem en Meghan in eerste instantie een heldenstatus. Die helaas niet lang duurde, want Meghan had moeite om zich aan te passen binnen het strenge protocol aan het Engelse hof. Bovendien kwamen Harry en zij ook nog eens in conflict met zo'n beetje iedereen om hen heen, zoals bijvoorbeeld de andere royals, het personeel en de tabloids natuurlijk. Deze akkefietjes werden zo groot dat het stel, (dat inmiddels ook een baby had, kleine archie) de vlucht naar voren nam en in Amerika belandde.
Net toen we dachten dat het jonge gezin daar een stil en teruggetrokken leven zou gaan leiden, gaven de twee een interview. Niet lang daarna volgde een documentaire en ook schreef Harry nog een boek. In al deze uitingen werd vermeend rascisme en uitsluiting als hoofdreden genoemd, voor hun stap richting het normale stervelingen bestaan. Als ik ze had mogen adviseren, dan had ik gezegd " H. and Meg, don't do it". Want iedereen en zijn moeder weet, dat, als je je verhaal enkel en alleen doet vanuit eigen perspectief dan heb je de strijd bij voorbaat al verloren. En als het woord rascisme valt , dan sluiten alle deuren. Niemand wil voor rascist uitgemaakt worden.
Dit was dan ook het moment, dat er definitief een einde kwam, aan de populariteit van de Engelse prins en zijn liefje. Ze hadden iets gedaan wat "not done" was, namelijk het buitenhangen van de vuile was. En degenen die ze daarbij het hardst veroordeelden, de broer, de schoonzus, de vader en de stiefmoeder konden er niets tegen in brengen. "No comment" is namelijk de heersende moraal. De publieke opinie maakte een draai en Meghan werd "persona non grata" in Engeland en daarbuiten. " alleen Meghan? ja, dat hoor je goed". Zij werd gebombardeerd tot de kwade heks en Harry tot het sulletje, dat het had laten gebeuren. Wat natuurlijk ook geen leuke rol was, maar met deze status was hij nog wel welkom op de kroning van zijn vader.
Inderdaad, je leest het goed, intussen was namelijk de oude koningin gestorven en op haar uitvaart gaven Harry en Meghan dan ook hun laatste publieke optreden. "Vreemde toestand" zeg je. "Dat was het, want ja, Harry was er toch ook echt bij, bij dit hele verhaal. Toch was het Meghan, die het predicaat van narcist , sociopaat, manipulator en ook nog al het andere waarbij je psyche in de war is, kreeg. Ze werd een target, en overal waar ze verscheen, schreef de pers haar naar de hel. Ze zakte op de populairiteitsladder in Engeland zelfs onder Prins Andrew, die toch echt een kinderverkrachter is, met een nogal dubieuze vriendenkring.
Natuurlijk ging mijn sympathie eerst ook uit naar de andere royals, want zoveel shit tegelijk, gebundeld in een interview, een documentaire en een boek, was wel meer dan een mens kon verdragen. Al dat modder gooien, daar zat eigenlijk niemand op te wachten. Maar was het wel moddergooien? Of spraken ze misschien wel de waarheid?
Zoals bij al het "hot news" , zakte het verhaal van de twee naar de achtergrond en net toen we dachten dat we niets meer van ze zouden horen, was daar ineens de nieuwe serie over haar leven. Waarbij het niet echt over haar leven ging, maar over hoe het er ongeveer uitzag
Volgens de roddelbladen was alles nep of beter gezegd, niet van haar. De keuken, waar ze in kookt, de tuin waar ze in tuiniert, de bijenkorven waar ze haar honing haalt. Zelfs sommige vrienden zijn niet echt, bij één zei ze letterlijk: "ik hoop dat we vrienden worden".
Meghan probeert in de serie naar de buitenwereld over te brengen hoe fijn ze het vindt om haar gezin, inmiddels uitgebreid met dochter Lillibet en haar vrienden in de watten te leggen en het leven leuker te maken. Daarbij geeft ze tips, zoals bijvoorbeeld een snack overdoen in een mooier zakje of fruit op kleur leggen in de vorm van een regenboog. Niks mis mee zou je zeggen. Maar net als bij haar eerdere poging om toenadering te zoeken tot de buitenwereld, was ook dit een slecht idee en had iemand tegen haar moeten zeggen "don't do it!"
Natuurlijk zie je bij Meghan nog regelmatig dat de actrice nog steeds in haar huist, maar verder was de serie, (die ik natuurlijk al lang heb gezien) toch best vermakelijk en voelde ik absoluut geen drang om achter mijn toetsenbord te gaan zitten en haar de huid vol te schelden.
De haat die "the duchess" over zich heen krijgt is namelijk ongekend. Buitenproportioneel. En duurt nu al weken. Weken waarin je je af kunt vragen of er geen belangrijkere dingen in de wereld gaande zijn. En let op, het is nog niet klaar, want Netflix kondigde aan, dat er een tweede deel aan komt (dat natuurlijk allang op de plank ligt, maar dat terzijde).
De Prins en zijn liefje hadden zich het sprookje waarschijnlijk anders voorgesteld. Hun drang naar "tell all" heeft hen de das omgedaan. Straks als Harry's broer William de troon van Engeland bestijgt, dan zullen Harry en Meghan misschien wat meer gaan vervagen. Zodat uiteindelijk de haat minder zal worden, maar op dit moment duurt de hetze nog steeds voort.
Mijn mening, over het hele gebeuren, is, en dat is vast geen populaire opinie, dat iedereen en zijn moeder haar een keer met rust moet laten. Het gebully doet namelijk denken aan het gepest op een gemiddeld schoolplein en dan keer 1000. Je wenst het je ergste vijand niet toe. Ook denk ik dat mensen die hun haat zo ten toon spreiden op social media zich eens moeten afvragen wat het over hun zelf zegt. Waarom zoveel haat? Is het jaloezie? Houd je Meghan verantwoordelijk voor het uiteenspatten van het sprookje? Ben je gevoelig voor al het geroddel? Wat heeft ze jou misdaan?
En verder moeten we het Engelse koningshuis maar eens afschaffen, zodat iedereen daar eindelijk eens een normaal leven kan gaan leiden.
Maar....en dat weten we inmiddels ook, een president is natuurlijk ook niet alles!
Reacties
Een reactie posten