Weten jullie het nog? Dat je elkaar niet mocht aanraken in coronatijd? Geen handen schudden, geen drie zoenen , geen hanky panky. Wel elleboogstoten, dat deden we dan nog wel. Er waren mensen die het vreselijk vonden. Begrijpelijk, want "overall" was het natuurlijk ook een hele nare tijd. De ziekenhuizen lagen vol en ons land polariseerde alleen maar verder, vanwege de vaxers en non-vaxers. Maar los daarvan, vond ik de nieuwe omgangsvormen best wel fijn eigenlijk. Al die ongemakkelijke situaties, waarin je je afvroeg, of je moest gaan zoenen of een hand geven, die bestonden ineens niet meer. Zoenen deed ik alleen nog met mijn lief, het was heerlijk overzichtelijk. Toen de pandemie over was, begon het ongemak weer. Dat was het moment waarop ik zelf maar besloot, om niet meer te zoenen. Wel met de liefste, want daar kun je natuurlijk nooit genoeg mee zoenen. Maar verder ben ik overgestapt op een goeie knuffel. Elkaar even vastpakken, een vriendschappelijk gebaar, waarbij ik over het algemeen merk dat mensen dat best fijn vinden. Vooral kinderen en dan pubers natuurlijk met name. Eindelijk een tante die ze niet aflebbert.
Uiteraard wil ik best met jullie delen hoe ik nu omga met situaties waarin je een ander begroet of feliciteert. Komt ie:]
Het begroeten of feliciteren van mensen die dicht bij je staan
* knuffel
Het begroeten of feliciteren van collega's of kennisen
* van een afstandje zwaaien en enthousiast roepen: "hoi" of "gefeliciteerd"
Twijfelgevallen?
* een boks of een hand
Wil je toch zoenen? Ga vooral je gang. We leven tenslotte in een vrij land. Of beter nog, vraag gewoon om consent: " mag ik je zoenen?" In mijn geval zou ik dan antwoorden " knuffel doen?"
Reacties
Een reactie posten