Update tuin

Leuk hoor, die haagwinde die zich om de Noordmann in onze tuin heen  slingert.  Het doet denken aan een kerstversiering in de zomer. Maar, ook al deed deze  dennenboom eerder dienst als kerstboom in ons huis, dan nog zit 'ie natuurlijk niet te wachten op zo'n verstikkende pispotplant.  Sinds ik de Nordmann naar buiten heb verplaatst is  'ie enorm  in zijn element. Zelden zo'n mooie wederopstanding gezien.  Waar ik trouwens  de wilde schoonheid  met haar witte bloemen wel haar gang laat gaan is bij het achterste terras. Daar, waar we de brandnetels hebben teruggedrongen zijn spontaan harige wilgroosjes gaan groeien. Dat evenals de haagwinde als ongewenst onkruid wordt beschouwd. Maar dit mooie roze bloemetje ziet er doorvlochten met  de zomerse "kerstversiering"  zo feestelijk uit, dat het bij ons zeer gewenst is. 

Er vielen ook bomen om in de tuin. Vanwege ouderdom of vanwege verrotte wortels bijvoorbeeld.. De regenval in een deel van de zomer heeft de natuur behoorlijk uit haar evenwicht gebracht. "Is het dan nooit goed?" hoor ik je zeggen. "Nee, het is inderdaad niet goed" is mijn antwoord daarop. Alles waar "te" voor staat werkt namelijk niet. Ook niet voor de natuur. "Te droog", "te nat", onze bomen gaan er aan kapot. Of ze gaan dood van de hitte of ze rotten weg vanwege het vele vocht. Voor ons was het in elk geval weer een hoop brandhout om te verwerken. De stammen laten we grotendeels liggen voor onze spechtenfamilie, zodat ze een houtwerkplaatsje hebben. 

Wie zich ook nog steeds erg vermaken in onze tuin, zijn de slakken. Naast veel van onze groenten hebben ze zich ook tegoed gedaan aan de zonnebloemen. Slechts één van deze bloeiers heeft het overleefd. Ik heb  kortgeleden  nieuwe stekjes in dat perk gezet, en ja, ik weet dat het eind augustus is en ja, ik weet dat het tegen beter weten in is, maar ik hou zo van zonnebloemen...wie weet, worden we als we terugkomen van vakantie toch nog getrakteerd op een  vrolijke gele bloemenzee. 

Waar de slakken trouwens grotendeels uit blijven, dat zijn mijn broeibakken. Misschien moet ik mijn tuin daar eens  mee vol zetten...

De bloemenzee aan de voorkant was dit jaar enorm. En dan te bedenken dat alles op deze  plek is ontstaan vanuit stekjes, die we langs de kant van de weg hebben gekocht. Love it!

Al met al hebben we weer met plezier getuinierd.  Het is soms een gevecht met de natuur en de elementen maar we zijn over de hele linie niet ontevreden!