De groepsfase

We zijn in de laatste dagen van de groepsfase beland, van het EK voetbal wel te verstaan. Of ik de afgelopen periode even kan samenvatten? Tuurlijk. 

On te beginnen is het een dolle boel in de stadions. Ik zag mensen met kazen, klompen en tulpen op hun hoofd (Nederland). Ook heb ik een Eifeltoren (Frankrijk)  het Atomium(België) en de toren van Pisa (Italië) gezien.    Van het laatste land  zag ik twee vips in het publiek, Super Mario  en zijn broertje Luigi en even dacht ik Alec Baldwin te zien rondlopen langs het veld, maar het bleek de coach van Roemenië te zijn. Het Olie B. Bommel tenue wat de coach van Polen aan had getrokken leek misplaatst maar het stond hem leuk hoor. Ja en wat verder opviel was dat  Ronaldo erg  in de war was  bij zijn laatste wedstrijd. Hij scoorde namelijk  niet zelf maar gaf een assist. Zo raar!  Ook was er een jongetje dat tijdens de wedstrijd een selfie kwam maken met Christiano. We zijn hier niet in Saoedi Arabië moeten de mensen gedacht hebben.  Doe normaal! Bij de Kroaten was het hangen en wurgen, wat beslist niet lag aan hun  prachtige achternamen, , ik hoorde zoiets als miseensitc, raakeensiitc  schietseensitc. Asterix en Obelixstijl zullen we maar zeggen. 

Zoals altijd was het meest irritant    de videoscheidsrechter  good old  VAR. Elke wedstrijd gaat als volgt:  Doelpunt! Jáááááááááh!, oh nee, toch niet! Scheidsrechter hoort iets in z'n oortje, Scheidsrechter kijkt op zijn scherm, Scheidsrechter overlegt met het moederschip, Scheidsrechter maakt een gebaar. Wat voor een gebaar? Maakt niet uit. Het is altijd een slecht teken. Of de tegenpartij krijgt een penalty, of je eigen doelpunt wordt afgekeurd. 

Hoe het voetbal was? Oh ja, dat was er ook nog. Nederland is door naar de achtste finale. Het was een soort van bevalling, met name de wedstrijd tegen  Frankrijk, waar er   gelijk werd gespeeld. Maar dat kwam omdat Mbappé zijn neus had gebroken en een doelpunt van ons (volgens velen onterecht) werd afgekeurd. Intussen wordt er gerekend. Als we tegen Oostenrijk verliezen dan gebeurt er dit, winnen we, dan gebeurt er dat. Ach, het is eigenlijk ook bijzaak, het mooiste gedeelte van de happening is al geweest. Een oranje dubbeldekker trok door de straten van Berlijn, gevolgd door duizenden oranjefans. Ook wel de oranjemars genoemd. In Berlijn hadden ze in tijden niet zoiets vrolijks gezien. Dat is toch tenminste iets... want die grote overwinning, daar heb ik halverwege de wedstrijd met Oostenrijk  maar weinig vertrouwen in

Wordt vervolgd!