Langzamer leven


Vandaag besloot ik de wijze raad van een 3-jarig meisje dat ooit zong: "langzamer leven" in plaats van "lang zal ze leven" ter harte te nemen. Nu ik wat minder werk na van baan gewisseld te zijn,  was er de ruimte om dit  prachtige advies op te volgen. Het was daarbij  ook mijn eigen wens om vaker  simpele dingen te doen in een langzamer tempo. Een cursus mediteren..zeg je? Had ook gekund. Maar ik houd nu eenmaal erg van repeterende bezigheden, dus waarom zou ik het niet combineren met een verlangen naar rust in mijn hoofd.
Schoonmaken en tuinieren zorgen meestal  ook wel  voor de zo door mij gewilde zenmodus,  maar vandaag besloot ik me maar eens op de zak broodmeel te storten die we ooit een keer kochten in een molen. Je eigen brood maken, compleet met kneed- en rijsmomenten, hoe meer  zen kon ik het krijgen? Tijdens het proces maakte ik een wandelingetje,  deed ik mijn dagelijkse oefeningen, een  Frans lesje en vouwde ik de was op. 

Wanneer zijn mensen eigenlijk opgehouden met simpele dagelijkse dingen met aandacht te doen, vroeg ik me onderwijl af. Op welk moment besloten we om dagelijks  naar een ander gebouw te gaan, dan ons eigen huis,   om daar vervolgens de hele dag achter een scherm te gaan zitten? Afgezien van het werken in cruciale beroepen was dat natuurlijk ooit een hele rare beslissing.  Als iedereen zelfvoorzienend leefde en genoegen nam met simpele genoegens en zich ook niet teveel bemoeide met een ander , wat zou de wereld er dan anders uit zien,  ging er door me heen. (Waarmee ik  trouwens beslist niet de ideologie van de tradwifes wil promoten, maar dat terzijde)
Het waren  zomaar wat gedachtes tijdens mijn langzamer leven experiment, tot de oven "ping" zei en ik  mijn "boule" kon laten uitdampen. Mijn eigen broodje zen! Heerlijk! 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Opgravingen

Huisvlijt 7

War on Gaza