Water bij de wijn

Ze debateert vanachter het tweede kamer katheder  alsof ze al de minister van zorg is. Naar wie we hier kijken ? Is dat niet  de tassendrager van de altijd boze leider van de grootste partij in de tweede kamer? Je weet wel, die politica, die jarenlang  fel voorstander was  voor het afschaffen van "het eigen risico in de zorg". Mooi toch? Die passie waarmee ze daar voor vocht? Maar waarom staat ze er dan nu zo twijfelachtig bij? Nou...het ziet er naar uit,  dat deze dame is  geconfronteerd met het fenomeen "compromissen sluiten".  Ze hadden haar misschien van tevoren even moeten waarschuwen, dat,   als je wilt mee regeren in de coalitie van jouw keuze, dat is, wat je moet doen, water bij de wijn, en wijn bij het water. Anders kun je namelijk geen  "dealtjes" binnen halen. 

Het is te zien dat de nummer twee op de lijst erg moet wennen aan haar nieuwe rol en niets lijkt te begrijpen van het agressieve theater wat de oppositie volgens haar  opvoert. Het is zichtbaar slikken, de vertolkers in  het toneelstuk,  waar zij voor kort één van de  hoofdrolspeelster in was,  bekogelen  haar nu met rot fruit. " Nu, is het moment daar, om het te regelen" roept de voorvechter van de partij met de tomaat in het logo". Hij weet precies waar hij zijn fruit moet mikken. Op haar zwakke plekken natuurlijk. Zo  hoort ze  niet eens dat er quotes van haar zelf en haar partijleider worden gebruikt. "Oneliners" waarmee ze de toenmalige regering om de oren sloeg. Nu moet ze gaan samenwerken met partijen die willen voorkomen dat hun achterban hogere premies moet  gaan betalen bij de zorgverzekeraars. Want dat is natuurlijk wat er gaat gebeuren als het eigen risico wordt afgeschaft. Deze partijen weten namelijk al lang dat er aan de onderkant van de samenleving meer gebruik wordt gemaakt van langdurige zorg. Deze mensen kunnen een gezond leven immers niet betalen? Dat wordt dus een harde noot om te kraken voor de tasjesdrager.. Te beginnen met afscheid nemen van je strijders in het oppositiebankje. En daarna,  je regeringsverantwoordelijkheid nemen en ophouden met slachtoffertje spelen. Geen "huilie, huilie" meer. Klinkt bekend...wie zei dat ook al weer?