De eerste beelden uit Israel nabij de gazastrook kwamen gister via de nieuwskanalen al ongefilterd op onze telefoons binnen. Bam! Live in je huiskamer. Ook werden we direct geüpdatet over het voorlopige doden- gewonden en gijzelingscijfer. "Ons land is in oorlog" hoorden we Netanyahu zeggen en verder liet hij weten dat de wraak van Israël verschrikkelijk zou zijn. We hadden het gevoel dat we naar een film zaten te kijken, maar het was echt... De Islamitische terroristische beweging Hamas had, zo bleek, tijdens het traditioneel Joodse feest, Jom Kipoer, Israëlische burgerdoelen aangevallen. Vermoed wordt, dat vanwege de feestelijkheden de aandacht van de Israëlische veiligheidsdiensten was verslapt. Terwijl gewone burgers het feest van vergeving vierden, (hoe schrijnend) vonden er niet alleen maar raketaanvallen plaats. Ook moordcommando's trokken door de Joodse buurten, sleurden mensen uit hun huizen waarna ze werden gegijzeld of erger, vermoord. Op een festival bij een kiboets werden meer dan 250 jongeren afgeschoten door hamasstrijders die met paragliders tussen de feestgangers neerstreken. Het antwoord vanuit Israël liet zich niet raden. Er volgden vergeldingsacties door middel van eveneens aanvallen met raketten op, en je raadt het al, burgerdoelen aan Palestijnse zijde. De aanvallen van Hamas waren, zoals ze zelf zeggen, bedoeld om de vredesbesprekingen tussen Israël en Saoedi Arabië te torpederen. Maar ook om het geweld en de uitbuiting van het Palestijnse volk te stoppen. Steeds meer kolonisten streken de laatste jaren neer op de westoever, waar ook Palestijnen woonden. De afgelopen jaren zijn er meer dan 200 mensen waaronder zo'n 30 kinderen omgekomen door Israëlisch vuur. Hamas wil geen vrede met Israël. Ze zijn strijders voor hun land, zo geven ze aan en denken dit met geweld af te kunnen dwingen. Ze zijn daarbij vergeten dat er nu al honderden Palestijnen zijn omgekomen bij tegenaanvallen vanuit Israël en er nog eens duizenden mensen op de vlucht zijn geslagen. En zo zijn we weer terug bij waar we waren. De westerse landen scharen zich achter Israël, de veelal Islamitsche landen achter de Palestijnen. De burgers zijn de dupe en wapenhandelaren varen er wel bij. Grote vraag is dan ook , wie zit er achter de financiering van deze oorlog? Wie levert de wapens? Wie heeft er belang bij?
Van één geldschieter zijn we al zeker,
de aanvallen door Hamas werden in het Iraanse parlement met gejuich ontvangen. We hadden ook niet anders verwacht van een regering die de staat Israël nog erger haat, dan vrouwen zonder sluiers. Ook zijn we er zeker van dat Netanyahu geen vredespresident is. Hij heeft geen enkele moeite gedaan om het eerdere conflict te beslechten. Zeker niet richting het Palestijnse volk. Wat dat betreft is hij geen haar beter dan Poetin.
Terwijl aan beide zijden burgerdoelen(lees: gezinnen met kinderen) worden gebombardeerd bekruipt mij een gevoel van machteloosheid. Het woord "Uitzichtloos" nestelt zich in mijn hoofd. Hoe kan er ooit vergeving komen zolang mensen niet samen kunnen leven op dezelfde grond met verschillende religies en politieke tegenstelingen.
We kunnen er weer een oorlog bijschrijven in de wereldgeschiedenis, maar door het woord beschaving kan wat mij betreft een dikke streep.
Reacties
Een reactie posten