Vogelvrouwtje 8

Mijn lief en ik genieten van het zaterdagse ontbijt en lezen de papieren ochtendkrant. Ook vanochtend is daar het dagelijkse vogeltafereel dat zich vlak voor ons raam  afspeelt. Een badderende zwartkop,  een paar koolmezen die zich tegoed doen aan de  zaden op de voedertafel, een vink die op het terras rondscharrelt. Het ziet er allemaal  heel erg vredig en overzichtelijk uit. We zitten dan ook totaal niet te wachten op de twee stokers die  de rust komen verstoren. Boomklevers! Ze jagen met zenuwachtige gebaren al het andere volk wat vleugels heeft weg, uit de buurt van het eten. " Van mij!, van mij! zouden ze vast en zeker  roepen als ze konden praten. Ze banjeren over de voedertafel en kijken woest  in het rond. Hun speedobril geeft hen daarbij  de benodigde macholook en daardoor   een soort van autoriteit. De andere vogels láten zich dan ook wegjagen. "Kom voor jezelf op"  Wil ik ze toeroepen. Maar de koolmezen kijken  vanuit de struiken  toe en lijken  het moment af te  wachten waarop de boomklevers de tafel zullen  verlaten.  .De zwartkop is in geen velden of wegen meer te bekennen.  Een enkel  pimpelmeesje landt op het puntje van de tafel en kijkt aandachtig naar haar nerveuze soortgenoot. Zij laat zich juist  niet wegjagen.  "Het zijn net mensen"  zegt mijn lief terwijl hij een hap neemt van zijn beschuit.  En dan is natuurlijk de vraag, welk tuinvogeltje ben jij? 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Opgravingen

Huisvlijt 7

War on Gaza