Vogelvrouwtje 7

Mijn eega vroeg na de vakantie: "waar zijn de vogels?" " ze hebben een stille periode en dat komt omdat ze jongen hebben gekregen en die moeten eerst leren vliegen" wijsneuste ik. 

Maar toch,  tijdens mijn werkzaamheden in de tuin spotte ik er al wel een paar. Baby pimpelmezen in de waterbakjes.  Een jonge roodborst op de voederplank. Die uiteraard leeg was. Geen pindakaascake, pinda's en zaden. De snackbar was gesloten. Maar omdat de vogelbescherming me lieten weten in hun nieuwsbrief dat bijvoeren in de zomer best mag, besloot ik wat zonnebloempitten te strooien. Niet lang daarna stroomde onze vogelgemeenschap toe en  konden we uitgebreid het resultaat van het broedseizoen bewonderen. 

Kleine kool- en pimpelmezen, jonge merels en zwartkopjes. En "out of the blue" zat daar ineens de familie appelvink pontificaal op de tafel met zaden. Waar zou hun kroost zijn?  De   jonge vogeltjes die wel aanwezig waren ,  waren aandoenlijk om te zien. Soms vloog er één tegen het raam. Of zaten er twee  tegelijk in een piepklein badje. Ze pikten ook naar elkaar, want je moet natuurlijk wel een streetfighters mentaliteit ontwikkelen om te kunnen overleven. Gelukkig weten ze nog niet wat hen allemaal te wachten staat. Wij proberen voor hen het gevaar in elk geval zo veel mogelijk weg te houden. Katten worden weggejaagd (ook leuke beesten maar nu even niet) Uilen op afstand gehouden (ze zijn prachtig maar het zijn ook rovers). En  zo proberen we onze vogelkolonie een beetje een paradijs te laten zijn.  Natuur, heel leuk hoor, maar van onze vogels moeten ze afblijven!