Is dit de samenleving die we willen?.


Wie vandaag de dag uit een tijdmachine zou stappen, zou waarschijnlijk meerdere keren in zijn ogen moeten wrijven om te verwerken wat hij te zien kreeg.   Maar neem van mij aan, dat je eigenlijk niet eens een futuristische reis nodig hebt , om in een totale staat van verbazing terecht te komen. Ik bevind me namelijk ook regelmatig in deze conditie en heb toch al die tijd in dit decennium vertoeft . Ik bedoel dus,  de toestand waarin  ik soms  drie keer iets  moet lezen, om tot me door te laten dringen wat er staat. Daarmee,  heb ik  het dan over de berichtgeving met betrekking tot onze sociale omgangsvormen en het overschrijden van grenzen.  Die omgangs vormen veranderen, en dat is op zich  geen verkeerde ontwikkeling. Een veiliger leef- en werkklimaat voor iedereen is het uiteindelijke doel. Echter de hetze , die nu gaande is richting bekende presentatoren, zangers of  acteurs stuit me enorm  tegen de borst. Niet dat hun handelen  aan de kaak wordt gesteld,  maar de wijze waarop  deze mensen  worden beticht van niet acceptabele werkwijzes. In  volle glorie in de schijnwerpers gezet, door serieuze media-  én juicekanalen. Deze verslaggevers  gaan tegenwoordig namelijk vaak hand in hand,  in hun strijd tegen "het kwaad". En daar  bovenop komt,  in bijna alle gevallen,   ook nog de reactie van  de maatschappij. Die, en je raadt het al,  zonder  enige vorm van proces, meestal  over gaat tot een veroordeling.  Ook  wil  ik   hierin de talkshows die vanwege hun kijkcijfers een  podium  bieden aan allerlei soorten  nitwits,  niet vergeten. Nitwits? Ja, van die mensen die niks kunnen,  maar wel  de betreffende  publieke figuren aan de schandpaal nagelen. Zoals over het paard getilde TV recensenten, opiniemakers en roddelnichten.  Je struikelt tegenwoordig  bij elk praatprogramma  over ze. BN-er blaming,   lijkt hun verdienmodel te zijn  geworden.     Hun slachtoffers (die dus de vermeende daders zijn) worden door alle media vaak  direct geëxcommuniceerd. Boven hun hoofd, prijkt in alle tabloids de gevreesde woorden "grensoverschrijdend gedrag". Want zo heet dat. Ik benoem het nog even voor degenen die niet op deze planeet waren de laatste tijd.   Waarna er  dan meestal  een lange periode volgt, waarin eerder genoemde nobody's (de recensenten & co) zich vervolgens  zelf schuldig maken aan grensoverschrijdend gedrag. Ze veroordelen deze mensen namelijk zonder enige vorm van rechtspraak. Ons aller geliefde Social media zorgt tenslotte  voor de rest.  Én vergeet niet,  niet alleen de daders krijgen een media storm over zich heen, ook de slachtoffers, krijgen  nog weer te maken met overschrijdend gedrag. In plaats van dat de slachtoffers gezien en gehoord worden.en zich veilig voelen om een melding te doen komen zij terecht in een nog onveiligere situatie. Ik vind dat wíj, het toekijkend publiek er niet over gáán of iemand goed of slecht is. Én, hier komt de spoiler, de meeste mensen zijn vaak iets daar tussen in. Een situatie is meestal veel  genuanceerder dan die wordt afgeschilderd. De genoemde daders  zijn bijvoorbeeld nooit gecorrigeerd,  vanwege een machtige positie, of  ze hebben in een woede uitbarsting verkeerd gehandeld. Ik ben er daarom heel erg voor om slachtoffers een stem, schadevergoeding en excuses te geven Maar geef daders ook de kans om het uit te leggen, het goed te maken. "Mediaton" heet deze vorm van heling. Of breng de situatie  voor de rechtbank, zodat iemand een passende straf krijgt. Maar haal het alsjeblieft voor het voetlicht  weg. Weg van alle twitteraars, instagrammers en tiktokkers. Het bevordert mijns inziens juist het gedrag wat we bij die  ander zo  veroordelen. Pestgedrag, in zijn  ergste vorm. Is dit de maatschappij die we willen? 
Ik stem tegen. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Opgravingen

Huisvlijt 7

War on Gaza