Soms kun je zo tot in t diepst van je ziel geraakt worden door het, in mijn ogen, allerergste onrecht in de wereld. Zo erg, dat het je naar de strot grijpt en je hart huilt voor degene die het overkomt. Ik heb het over de misdaden die gepleegd worden door enge dictatoriale mannen in religieuze orthodoxe landen. Misdaden tegen vrouwen, wel te verstaan. Vrouwen zoals Mahsa Amini. De jonge Iraanse , wiens leven op brute wijze werd geknakt onder de handen van haar moordenaars. De versie over haar dood, die in het nieuws werd gebracht door degene die hiervoor verantwoordelijk waren, geloofde natuurlijk niemand. Het was de officiěle lezing van de zedenpolitie van het Wetshandhavingscommando van de Islamitische republiek. Volgens de Iraanse persberichten zou ze zijn overleden aan de gevolgen van hartfalen. Wacht even, wat voor een commando zei je? Ja, je hoort het goed, een speciale eenheid van de Iraanse politie die toezicht houdt op de uitvoering van de hidjabvoorschriften. Ofwel regels met betrekking tot sluiers. Serieus? En wat gebeurde er dan precies met Mahsa Amini? Nou, zij beging een doodzonde, want onder Mahsa's hoofddoek piepte een haarlok uit, terwijl ze in de openbare ruimte was. Dat vroeg natuurlijk om een straf en daarom moest ze geslagen worden. Met stokken. En dan vooral op haar hoofd. Ze stierf op 22 jarige leeftijd. Want als je zo hard op je hoofd wordt geslagen overleef je dat namelijk niet. Ooggetuigen vertelden het ware verhaal over Mahsa en dat resulteerde in enorme protesten in Iran, maar ook wereldwijd. Vrouwen knipten of schoren hun haar af , uit solidariteit met Mahsa Amini. Overal ter wereld gingen mensen de straat op. De demonstraties in Iran werden met harde hand neergeslagen en er volgden maatregelen, bijvoorbeeld door het saboteren van de social media kanalen. Er werden mensen opgepakt, die vervolgens weer werden gemarteld, veroordeeld en opgehangen. Want zo doen ze dat daar. De veroodeelden waren voornamelijk mannen, want mannen die solidair zijn met vrouwen moeten ook uit de weg worden geruimd. De handhavers van de wet in Iran, bleken sowieso goed op dreef te zijn, in de afgelopen weken. Een oud politicus van Iran, met eveneens een Brits paspoort op zak, werd opgepakt. Zijn dubbele nationaliteit hielp hem niet om te ontkomen aan zijn moordenaars. Alireza Akbari, want zo heet hij, werd door de Iraanse politie maandenlang verschrikkelijk gemarteld omdat, zoals zij beweerden, hij een spion zou zijn van M16 , de Britse geheime dienst. Uiteindelijk werd hij alsnog opgehangen, want martelen alleen was natuurlijk niet genoeg. Waarschijnlijk werd hij ook nog tentoongesteld, want zo doen ze dat daar. Het nieuws van zijn dood werd overschaduwd door het boek van een andere Britse Burger, de Engelse prins Harry, Het relaas van zijn "moeilijke leven", kreeg meer aandacht dan de onmenselijke situatie in Iran. Ruzies over lipgloss en bruidmeisjesjurken, verkopen nu eenmaal beter dan verhalen over een moorddadige terreurstaat. Mensen, laat het op je inwerken, dit is de wereld waarin wij leven. Dit is wat er vandaag de dag in Iran gebeurt. Sorry Rutger Bregman, de meeste mensen deugen, maar vandaag dus even niet.
Reacties
Een reactie posten