Verliezen

Nederland ligt uit het WK. Je weet wel,  hét controversiële WK van Qatar. Waarvan we ons afvroegen of we er wel heen moesten. Betweters werden wij, de Nederlanders genoemd vanwege deze twijfel.  Dat we een belerend volkje waren , hoorde ik ook ergens. Het was geloof ik Gordon die dat zei. En hij had er verstand van , als inwonend homoseksueel van Dubai. Het leek er op dat iedereen zijn best deed om het mannenbolwerk dat op dictatoriale wijze  wordt geregeerd zoveel mogelijk te beschermen. Dat betekent vervolgens dus dat je in zo'n land als Qatar  alles wat valt onder mensenrechten- schendingen  onder het tapijt kunt vegen. Want  praten  over de vele arbeidsmigranten die bij de bouw van het stadion omkwamen,  dat doe je niet, evenals het bestaan erkennen  van de lhbtq gemeenschap  of  de onderdrukking van vrouwen en executies in Iran bespreekbaar maken.  Daar houd je je mond over. Het is toch een mooi voetbalfeest. Niet zeuren dan. Ik deed er ook aan mee, aan het niet er over praten. Want het was ook het WK,  waarbij ik  uiteindelijk toch naar de wedstrijden ging kijken. Ik was fanatiek tijdens de matches. Net als anders,  maar  gelukkig was Oranje niet goed genoeg. Dat dacht ik uiteindelijk dan weer wel. Want  stel je voor dat we wereldkampioen waren geworden in Qatar, dat kleeft dan  toch ook weer  aan je. Of ben ik gewoon een slechte verliezer? Ja dat ook, denk ik. De wedstrijd tegen Argentinië vond ik  verschrikkelijk. Een arrogante sterspeler die opzettelijk hands maakte en geen gele kaart kreeg. De provocaties aan beide kanten en de tachtig gele kaarten die in de rondte vlogen. Ik vond 't waardeloos . Wat zeg je? Dat het je niet duidelijk is waar ik voor sta? En of ik nog ga kijken naar de finales? Ik denk het wel. Want ik hoop natuurlijk dat Argentinië verliest. Maar eigenlijk maakt me dat ook weer niet uit. Want je zult dit omstreden WK maar winnen. Dan ben je toch ook een loser!