One love
Uiteindelijk is de wereld toch voor de bijl gegaan en heeft ze zich aangepast aan de wetten van Qatar. De wereld? Nou ja, de wereld van het voetbal. En dat is op dit moment toch wel even de belangrijkste wereld naar het schijnt. Ondanks meer ingetogenheid bij het Nederlandse volk. Zo zie je bijvoorbeeld bijna geen versierde straten en lijkt de uitbundigheid van de oranje outfits een stuk minder dan bij voorgaande worldtournements.
Maar verder, we passen ons aan. Geen armdecoraties met one love, geen nationale boycot. Geen regenbooguitingen. Tot zover ons medeleven met de gesneuvelde arbeidsmigranten en de lhbtiq gemeenschap. Zelf ben ik ook niet consequent. Ik vind voetbal leuk, dus keek ik in het begin stiekem naar de uitslagen of het laatste stukje van een wedstrijd. Voor ik het wist, werd ik weer een reguliere kijker.. Tot zover mijn eigen principes.
Toch had ik graag gezien dat alle spelers op het toernooi wel de regenboogband hadden gedragen en allemaal voor die gele kaart waren gegaan.Maar waarschijnlijk had in dat geval een land uit het Midden Oosten daar dan weer van geprofiteerd. Conclusie: "de fundamentalistische
mannetjes hebben de macht"
Mocht Oranje winnen dan kunnen ze altijd nog de overwinning opdragen aan iedereen die is doodgezwegen door het regime van Qatar en co.
Reacties
Een reactie posten