One love

Uiteindelijk is de wereld toch  voor de bijl gegaan en heeft  ze zich aangepast aan de wetten van Qatar. De wereld? Nou ja, de wereld van het voetbal. En dat is op dit  moment toch wel  even de belangrijkste wereld naar het schijnt. Ondanks meer ingetogenheid bij het  Nederlandse volk. Zo zie je bijvoorbeeld   bijna  geen versierde straten en lijkt de uitbundigheid van de oranje outfits  een stuk minder dan bij voorgaande worldtournements.
Maar verder, we passen ons aan.  Geen armdecoraties met one love,  geen nationale boycot. Geen regenbooguitingen. Tot zover ons medeleven met de gesneuvelde arbeidsmigranten en de lhbtiq gemeenschap. Zelf ben ik ook niet consequent.  Ik vind voetbal leuk, dus keek ik in het begin  stiekem naar de uitslagen of het  laatste stukje van een wedstrijd. Voor ik het wist, werd ik weer een reguliere kijker..  Tot zover  mijn eigen principes. 
Toch had ik graag gezien dat alle spelers op het toernooi wel de regenboogband hadden gedragen en allemaal voor die gele kaart waren gegaan.Maar waarschijnlijk had in dat geval een  land uit het Midden  Oosten daar dan weer van geprofiteerd. Conclusie: "de fundamentalistische 
mannetjes hebben de macht"
Mocht Oranje winnen dan kunnen ze altijd nog de overwinning opdragen aan iedereen die is doodgezwegen door het regime van Qatar en co. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Opgravingen

Huisvlijt 7

War on Gaza