Het imposter syndrome

Wel eens  gehoord  van het  imposter syndrome?  Het klinkt heel fout maar   is het niet. Het schijnt dat veel mensen er aan lijden.  

Het syndroom  komt er op neer dat je bang bent om door de mand te vallen. Dat anderen zien dat je niet geschikt bent voor de baan,  het project, de klus, etc. Dat je niet goed genoeg bent. Het gaat dus eigenlijk over faalangst en niet over bedriegen. 

Je zou kunnen zeggen, als zo veel mensen er aan lijden, wat veroorzaakt dan deze twijfel ?

Misschien is het wel de schijn die dit veroorzaakt. De schijn die andere mensen  ophouden,  de onzekerheden die niemand laat zien. Misschien is het wel de taal die wordt gebezigd, de woorden waarvan je vaag weet wat ze betekenen, maar waardoor je eigenlijk niet echt weet waar het over gaat. Misschien komt het wel omdat een aantal mensen het werkelijke doel van een klus, project of taak vergeet. 

Mijn advies aan de mensen die lijden aan het impostersyndrome , zou zijn (En geloof me, ik weet waar ik over praat), wees jezelf. Het klinkt cliché. Maar het is het enige medicijn. Vraag om uitleg als je iets niet begrijpt. Herhaal het vakjargon dat iemand gebruikt  in doodgewone  begrijpelijke woorden. Houd voor ogen dat je mag leren, dat je fouten mag maken (behalve als je hartchirurg bent of een brand te blussen hebt). Blijf hameren op het eigenlijke doel en vooral, wees dapper.

Als je dat doet, zullen, als het goed is anderen je voorbeeld volgen. Is dat niet het geval, bedenk dan, je bent geen boom die wortel schiet. Er is altijd een plek waar je wel kunt aarden. Want zeg nou zelf , geen mens zou toch  moeten lijden aan dit syndroom?