Freddie
"Wie is je held? " Vroeg iemand me laatst. Wat is dat nou voor een vraag? Ik ben niet zo van de heldenverering...en wanneer is iemand dat? Een held? Wat zijn precies de criteria daarvoor? Als je iemand uit het water of een brandende auto redt ben je vanzelfsprekend een held. Maar als je iemand blij maakt met je zangkunsten, ben je dan ook een held? In dat geval is Freddie Mercury mijn held. Toen ik een onzekere 14-jarige puber was zong ik op de door mijn moeder gehaakte beddensprei al hartstochtelijk mee met "Somebody to Love". Zo theatraal mogelijk natuurlijk. Mijn kamer was niet veel groter dan een "walk-in closet" maar Freddie en ik hebben er samen heel wat optredens verzorgd. Bij de Music Store haalde ik de Top 40 overzichten, zodat ik wist op welk tijdstip ik mijn lievelingsnummers met de cassetterecorder kon opnemen. Old school, want Spotify bestond toen natuurlijk nog niet. Inmiddels heb ik al jaren mijn "Somebody" gevonden maar ik móet nog steeds met dit nummer meegalmen. Wat was er dan zo leuk aan Freddie? Ik denk dat ik van dat type mens houd. Extravagant en tegelijkertijd ook een soort van verlegen en bescheiden. Iemand waar je naar blijft kijken en die je blijft verbazen. Na zijn dood is hij ook door niemand vergeten omdat hij zo groots was. Groots als zanger, maar ook als mens. Dat zegt toch wel iets.
En weet je, zijn heldenstatus Is voor mij alleen maar groter geworden nadat ik een documentaire zag over Queen. Hierin vertelt de zus van Freddie over zijn laatste song : "A Winters Tale". Ik kende het, maar eigenlijk had ik er nooit echt goed naar geluisterd . Freddie zingt over de dingen die hij ziet vanuit zijn raam in zijn huis bij het Meer van Genève. Tegelijkertijd is het een metafoor voor zijn aanstaande dood. Het is van een ongeëvenaarde schoonheid, het bezorgt je kippenvel, een glimlach en een traan tegelijk. Dat hij in het laatste moment van zijn leven nog in staat was om zo'n mooi liedje te schrijven, dan ben je voor mij toch echt wel een held.
Reacties
Een reactie posten