Schnoeischaar 5 juni
Schnoeischnaar 5 juni
In liefdevolle herinnering aan mijn moeder
Mijn tuinierdersgenen moet ik van mijn moeder hebben geerfd. Je zag haar zelden zonder haar snoeischaar. Op haar uitvaart lag haar favoriete tuingereedschap tussen de bloemen op haar kist. De mensen, die afscheid van haar kwamen nemen, moeten misschien gedacht hebben dat 'ie was vergeten bij 't fatsoeneren van de bloemen. Ze had 't vast een goeie grap gevonden.
Een andere grap die we uithaalden met haar snoeischaar deed haar tot op de dag van haar dood nog blozen. "Rotzakken" zei ze dan steevast.
Maar we bleven de grap vertellen aan iedereen die t maar horen wilde. Het was namelijk een meestergrap en die maak je niet zo vaak.
Het begon met de vermissing van haar snoeischaar. Natuurlijk moesten Wij die snoeischaar wel hebben laten verdwijnen. Wíj hadden haar geholpen in de tuin dus Wij moesten weten waar die schaar was. Ze belde, ze mailde ...maar tevergeefs , we hadden geen toverstok om de schaar tevoorschijn te toveren.
Om er vanaf te zijn, kocht mijn vriend een nieuwe "look a like" snoeischaar voor haar. En deed er een begeleidende brief bij. In de brief deed hij zich voor als een soort wijkagent die de snoeischaar had gevonden en hem na dna onderzoek retourneerde aan de rechtmatige eigenaar. De brief leek te zijn gemaakt op een typmachine en zat vol fouten en doorhalingen. Ze ging er "vol" in "met boter en suiker. Dit was de tekst op briefpapier met politielogo
Aan de bewoner/verzorgers van
(Haar adres)
Geachte mevrouw, mijnheer.
De politie in uw woonplaats vraagt uw aandacht voor het volgende. Op 3e kerstdag 2010 is op de (haar adres) om 22.34 in bewaakte/onbewaakte staat het bijgevoegde voorwerp: schnoeischnaar, categorie wapens/gereedschap aangetroffen. Intensief buurtonderzoek leverde geen aanwijzing met betrekking tot de eigenaar/verzorger van het voorwerp op. Het is door de betrokken wachtmeester 2e klasse vervolgens bij de afdeling Gevonden Voorwerpen en Kleine Dingen ingeleverd. Uitgebreid sporenonderzoek wees uit dat het voorwerp waarschijnlijk niet bij een moord/levensdelict betrokken is geweest en dientengevolge aan de rechtmatige eigenaar geretouneerd kan worden. DNA onderzoek leverde een overeenkomst op met (haar naam...verkeerd geschreven :-), woonachtig op de (haar adres). Bij deze ontvangt u uw voorwerp/huisdier retour.
Mocht u naar aanleiding van de zaak behoefte hebben met een deskundige te spreken dan kunt u contact opnemen met de afdeling slachtofferhulp van de Politie....en omstreken incl. Bos en Heide
Inspecteur J. De Vries wnd. Hoofd Gevonden Voorwerpen en Kleine Dingen
Mijn moeder belde me op:." Moet je luisteren". Een relaas over de brief volgde. Toevalligerwijs was in haar buurt een moord gepleegd. Een vredigere buurt kun je je niet voorstellen. Toch bleek er iemand te zijn geweest die het nodig vond om de vrede te verstoren. Een nog onbekend persoon had iemand om het leven gebracht. Plaats delict bleek niet ver van mijn moeders achtertuin. Dus: moord versus gevonden snoeischaar...mijn moeder dacht dat ze bijna verzeild was geraakt in een moordonderzoek. "En hét is niet eens mìjn snoeischaar" eindigde ze verhit haar verhaal.
En toen had ik haar nog niet eens verteld dat de brief van ons afkomstig was.
Stelletje rotzakken...
Reacties
Een reactie posten